பசியோடு புலி

பாதைகள் ஏதுமற்ற அடர்ந்த காடு
பூவின் அழகில் லாயித்திருந்த வேளை
புதரொன்றில் இருந்து
புலியொன்று வரக்கண்டேன்

பசியொடு புலி என்மிது பாய
பயங்கொண்டு நானும் ஓட

மாலைவரை ஓடி ஒரு
மலை உச்சியை அடைந்தேன்
நிழலாய் புலியும்
என் பின்னால் நின்றது
இனியேதும் தாமதித்தால்
எலும்புகூட மிஞ்சாது
உச்சியில் இருந்து எம்பி குதித்தேன்

இருதயத் துடிப்பு  இருமடங்காக
திடுக்கிட்டு விழித்தேன்
அடடா...
கனவுதான்  என  தெரிந்திருந்தால்
புலிக்கே  உணவாகியிருக்கலாம்

பிரியமுடன் பிரபு ...

.